Wakacje w rytmie slow...

Nie lubię pożegnań, wolę powitania. Po dwutygodniowej przerwie witam się z głową wciąż daleko stąd.
Wakacje minęły mi w rytmie przyjemnie leniwym, na wyspie, gdzie dziewicza przyroda zdecydowanie góruje nad cywilizacją. Turkusowa, krystalicznie czysta woda obmywa trudno dostępne brzegi. Pod stopami biały, miękki piasek z mieniącymi się złoto drobinkami.





Brzmi to doprawdy nieco podejrzanie, jak opis z katalogu biura podróży, ale cóż począć, czasem rzeczywistość przerasta marzenia i tak właśnie jest w tym wypadku.
O tym jak spędzić wakacje z rodziną i nie zwariować, jak się pakować, żeby nie wziąć za dużo, jak zaplanować wakacje ekonomicznie i przede wszystkim, jak to jest możliwe, że prawdziwy raj jest tak blisko, opowiem już niebawem.